ADSIZ YENİLİK
Yağmurlu
bir günün ardından yollardayım. Her adımımda su sesi… Her adımda telaş. O günü
önemli kılan ise gözlerime bulutları indiren yenilik… O yenilik benim kocaman
yürekli arkadaşlarım.
Kendilerine ortak bir ad takmışlardı birkaç ay evvel. “Atölye Deneme Sanat Derneği”. Onların bünyesindeki öğrenciler dezavantajlı bölgelerden gelip denemeler yapmak istiyorlardı.
O
yeni arkadaşlarım, kısıtlı imkanlara sahip çocuklar ile paylaşacak bilgisi olan
kişileri ortak paydada buluşturuyorlardı. Laf lafı açtıkça öğreniyordum ki bunu
her zaman gönüllü olarak üstleniyorlardı.
Tabi
maddi ve manevi ihtiyaçları vardı bu deneme atölyesinin. Destek verecek herkese
açıklardı, destekçileri azdı çünkü. Oraya gönül vermiş herkes bir işin ucundan
sonsuz bir istekle tutuyordu. İşin mutfağında her daim farklı kokular vardı.
Yeni
adımlarını atarken amaçlarının arasında kültür sanat festivalleri de vardı.
Çünkü onlar, daha fazla kitleye seslenmek istiyorlardı. Duyuracakları öyle
güzel sesler vardı ki ışıldayan gözlerinin içinde. Öyle güzel cümleler… Mesela
bu sene ikinci kez “Sokakta Müzik Festivali” melodilerini fısıldadılar İzmir’e
ve dünyaya.
Son
aylarda bir Fransız yolcu katıldı ekibe. Ekip genişlemeye başladı gittikçe. “Avrupa
Gönüllülük Hizmeti” ile belirli periyotlarla farklı ülkelerden gönüllüler,
ellerinde, içi umut ve heyecan dolu bavullarla gelecek artık.
Bu pırıltılı yüzlerin çıkarsızca yaptığı işlerin tek karşılığı, öğrencilerinin gülümsemesi. Ve tabi ki başarabilme hissini tatmaları.
Merak
eder de bir iki cümle okumak isterseniz haklarında “atolyedeneme.org”u ziyaret
edin.
AYÇA
YAVUZER